..., а Борсел беше премногу бучен: смеата на Амбасадорот и неговиот син додека голтаа шампањско на туѓа сметка како ехо се одбиваше од околните куќи, облакордери, улици, острови, бандери, споменици, билборди и неми пешаци. Каде и да одеше, долгата маса на која седеше купчето дипломати и новинари го повикуваше, прво со слатки тонови а потоа со потисната злоба, „Дојди назад, ова е голема вечер и мора да се прослави; класа е баров, дојди, гнидо една!“. Беше премногу зрел и огорчен за сето тоа да го мачи, но пред него се уште стоеше чашата шампањско што оној зевзек му ја понуди, а тој ја прифати и уште кажа, „Фала“. Хијавата седна на најблиската клупа и реши да оглуви, како кон другите, така и кон себе...
23 јануари 2009 г.
Претплати се на:
Коментари на објава (Atom)
Нема коментари:
Објави коментар