Чекорев низ гробиштата размислувајќи која песна да и ја посветам кога околу мене забележав конфети, празни шишиња вино и тук-там по некоја зафрлена коскичка. Да не приредиле дочек журка за некого? За моја Кали, можеби? Стоев во место некое време, чешајќи се по тилот, збунет човек во збунет свет. Ма зар навистина и мртвите си поминуваат повесело од мене?...
2 коментари:
let's grow old together and die at the same time
maybe in another less anonymous life :)
Објави коментар