Со уста полна белузлав чад од цигари, ми кажа дека е пустински човек, дека еден ден се разбудил под мексиканско сонце без да знае како се нашол таму, премногу пејоти можеби, но дека се чувствувал како да е одново роден, како да му е дадена втора шанса. Потоа го допи мохитото и од некоја причина позната само нему ми кажа, „А сега, време е за твојата втора шанса...“
Претплати се на:
Коментари на објава (Atom)
Нема коментари:
Објави коментар